ΚΩΛΟΤΡΙΧΕΣ

Φοράνε κουκούλες σε : SIEMENS, ΒΑΤΟΠΕΔΙΟ, ΟΜΟΛΟΓΑ, ΖΑΧΟΠΟΥΛΟ, COSMOTE, ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ, C4I, ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ, ΝΤΟΠΙΝΓΚ, ΚΟΥΜΠΑΡΟΥΣ ….

Μήπως πρέπει να τους φορέσουμε κι εμείς κάτι ?

Ο Μιχάλης Καλτεζάς (1970 – 17 Νοεμβρίου 1985) ήταν μαθητής που σκοτώθηκε κατά την διάρκεια διαδηλώσεων στην επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1985. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές προς την πλατεία Εξαρχείων.

Αμέσως μετά το θάνατο του Καλτεζά καταλήφθηκε το παλιό Χημείο στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Το πρωί της 18ης δόθηκε η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να μπει η αστυνομία στο Χημείο. Η εισβολή έγινε με χρήση δακρυγόνων, για πρώτη φορά μετά το 1976, και οι αστυνομικοί συνέλαβαν 37 άτομα τα οποία ξυλοκόπησαν, ενώ λίγοι κατάφεραν να φτάσουν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου από τους υπονόμους. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες.

Ύστερα από τα γεγονότα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας υπέβαλλε την παραίτησή του, την οποία ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν έκανε δεκτή. Στις 26 Νοεμβρίου του 1985 η 17 Νοέμβρη, σε αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Χίλτον, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν δεκατέσσερις.

O Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο, με δικηγόρο τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής». Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου από δυνάμεις της αριστεράς και αναρχικούς.

Διότι εκεί πάνω στα σύννεφα κατοικούν βουλευτές, πολιτικοί και κρατικοί λειτουργοί οπότε θα έκανα χοντρές μπάζες.

Κάποιες φορές βέβαια πέφτουν από εκεί, από τα σύννεφα δηλαδή, μόλις ακούνε ότι σύντροφοι τους στα κόμματα τα έπαιρναν χοντρά από μίζες. Πέφτουν γιά λίγο, πάνε σε κάποιο κανάλι, σε κάποιο παράθυρο ή πάνελ και ψυξοκλαίνε γιά τη χαμένη τιμή της πολιτικής ζωής. Μετά ξανά πάλι πίσω στα σύννεφα τους και δώστου από την αρχή.

Πάνω στα σύννεφα λοιπόν, ζουν οι έλληνες πολιτικοί μας, από κει η ορατότητα είναι μηδενική και αδυνατούν να δουν τις άνομες συναλλαγές των συναδέλφων τους. Βέβαια θα μου πείτε πως γίνεται να ζεις πάνω στα σύννεφα και ταυτόχρονα να κλέβεις επί γής. Αυτό γίνεται κατά την διάρκεια του πεσίματος. Δηλαδή ο πολιτικός μόλις πέσει από τα σύννεφα ακούγοντας ότι κάποιος άλλος πολιτικός έκλεψε ή έλαβε μίζα, εκμεταλεύεται την πτώση του στη γη αρπάζοντας κι αυτός μιά μίζα. Σου λέει πέσαμε που πέσαμε (από τα σύννεφα) ας μη το αφήσουμε ανεκμεταλεύτο.

Άρα ο πολιτικός κλέβει διότι μαθαίνει ότι κάποιος άλλος έκλεψε και πέφτοντας από τα σύννεφα στη γη κλέβει κι αυτός. Διότι σου λέει μαλάκας είμαι εγώ ; Και αν δεν κλέψω πως θα πέσει ο συνάδελφος από τα σύννεφα να κατέβει επι γης να κλέψει ώστε να πέσει κι αυτός από τα σύννεφα μόλις το μάθει και να κλέψει αφού έπεσε. Μύλος.

Να μπορούσα λοιπόν στα σύννεφα να είχα εγώ βενζινάδικο, θα έκανα χρυσές δουλειές, θα φούλαρα τις μερσεντές και τις μπέντλει, θα φούλαρα τα χάμερ και τα καγιέν, θα φούλαρα κότερα και θαλαμηγούς. Θα έκανα και ένα διαφημιστικό γιά τη Millennium Bank.

Όλα δείχνουν ότι έρχεται το τέλος τους. Γιά τους πολιτικούς μας μιλάω. Και αν κρατάνε ακόμη είναι γιατί μερικοί από εσάς συνεχίζετε να τους στηρίζετε ίσως γιατί θα θέλατε κι εσείς να είστε στη θέση τους. Να βουτάτε μίζες από παντού και να ζείτε μέσα στη χλιδή. Είναι δυστυχώς τα πρότυπα σας αυτά.

Όμως γιά την πλειοψηφεία του ελληνικού λαού αποτελούν ήδη παρελθόν. Λουδοβίκοι και Αντουανέτες δεν πρέπει απλά να πάνε σπίτια τους, δεν πρέπει απλά να πάνε φυλακή αλλά να αποκεφαλιστούν σε γκιλοτίνες. Να νοιώσει ο Λαός την απόλυτη ηδονή, βλέποντας τους να παρακαλάνε γιά οίκτο και να τρέμουν σαν τα ψάρια κλαίγοντας.

Εκδίκηση και τιμωρία. Μας έφτασαν στον πάτο. Χάσαμε τα πάντα μας μένει μόνο η αξιοπρέπεια αλλά κινδυνεύει κι αυτή. Αυτοί τρώνε αστακούς χιλίων ευρώ στη Μύκονο και εμείς από κάτω τραβάμε το κουπί σαν τους σκλάβους στη γαλέρα. Ήρθε η ώρα. Όλα κρέμονται από μιά λεπτή κλωστή. Δεν θα αργήσει να σπάσει όμως και τότε το ποτάμι της λαικής οργής θα φουσκώσει και θα τους πάρει όλους ο διάολος.

Αυθόρμητα και μαζικά θα βγεί ο κόσμος στους δρόμους μην έχοντας τίποτε πλέον να χάσει, θα πάρει εκδίκηση, θα δώσει τιμωρία. Εκδίκηση και τιμωρία. Αυτό είναι το σύνθημα, αυτή θα είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Το έχει διδάξει η ιστορία που δείχνει ότι συνεχώς επαναλαμβάνεται.

Θάνατος στα σκουλίκια τους έλληνες πολιτικούς, ένας θάνατος όπως τους αξίζει. Ήρθε η ώρα. Και να είναι και ευχαριστημένοι αν δεν βασανιστούν φριχτά πρώτα.

Με όποιον και να μιλήσεις θα σου πει ότι τους σιχάθηκε. ότι δεν πάει άλλο. Χρόνια τώρα το ακούς αυτό κι όμως στα γκάλοπ και στις εκλογές χτυπάνε στο νερό πάνω από 70 τις εκατό.

Τι γίνεται λοιπόν ; Δύο είναι οι εξηγήσεις :

Ή τα γκάλοπ και οι εκλογές είναι στημένα ή οι επτά και παραπάνω στους δέκα έλληνες είναι πολύ μαλάκες ! Μα πολύ μαλάκες σου λέω αδερφάκι μου !

Όχι όμως εγώ ρε μουνόπανο να παίρνω 700 ευρώ με δυό παιδιά και να γαμιέμαι Σάββατα και Κυριακές να τα κάνω 900. Πάρε ρε λαμόγιο του κερατά μίζα και βάλε τη στον κώλο σου, όχι όμως η γυναίκα μου να είναι δεκαπέντε (όπως ακριβώς το γράφω) μήνες απλήρωτη και στο τέλος να απολύεται κι από πάνω.

Να πάρεις μίζα ρε τιποτένιο σκουλίκι και να φτιάξεις τον πιό πλούσιο τάφο στο πρώτο νεκροταφείο, όχι όμως εγώ στα σαράντα μου να έχω καταντήσει ζήτουλας και να με ζουν οι γονείς και τα πεθερικά μου.

Κι εσύ ρε Γιωργάκη Παπανδρέου δε μας γαμάς λέω εγώ που μου ζητάς να έρθω μαζί σου να πολεμήσουμε τη διαφορά ; Που ζούσες πριν ρε νούμερο, στον Πλούτωνα ; Στο κωλοκόμμα σου έχει βουήξει το σύμπαν γιά κάποιους συντρόφους σου που έχουν πλουτήσει ξαφνικά από το τίποτα. Δεν έχει πάρει το αυτί σου κάτι ; Μας δουλεύεις ;

Κι εσύ ρε κουράδα Κωστάκη Καραμανλή γαμώ το θείο σου γαμώ, μας πετάς στη μούρη ένα «αφήστε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της» και καθάρισες νομίζεις ; Ποιά δικαιοσύνη ρε κήτος ; Της Μπουρμπούλιας και του Καλούση ; Έχεις απλώσει τα παπάρια σου στον ήλιο της Ραφήνας και μας έχεις βάλει στον αυτόματο και μπάμε ολοταχώς γιά φούντο.

(Τουλάχιστον ξεθύμανα)

Επειδή κλασμένο τον έχω τον Σημίτη και τον Γιωργάκη, να σας επισημάνω ότι κι εμείς μπορούμε να κάνουμε διαγραφές.

Όταν θα έρθουν οι εκλογές προτείνω να τους διαγράψουμε όλους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ) και να τους στείλουμε μιά γιά πάντα σπίτια τους. Να χαρούνε τα μετρητά από τις μίζες, τις οικοσκευές τους, τις βίλες τους, τα σαλέ τους, τις πισίνες τους, τα κότερα τους, φυλακή έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να πάνε, ας πάνε καλύτερα στο διάολο κι ακόμη πιό πέρα να δοκιμάσουμε και τίποτε καινούργιο.

Μας έχουνε γαμήσει, διαγράψτε τους …

Το ιστολόγιο αυτό εδώ (εγώ δηλαδή) θα κάνει ότι μπορεί ώστε να εξαφανιστούν από προσώπου γης αυτά τα καρκινώματα που μας τρώνε τα άντερα τόσες δεκαετίες και όλοι όσους σέρνουν πίσω τους.

Όταν θα έρθει αυτή η άγια μέρα τότε θα το κλείσω αυτό το blog και θα πάω γιά ύπνο (ήσυχος πλέον, δεν θα κλειδώσω και την εξώπορτα).

Μέχρι τότε keep bloging …